Crisis is een ‘state of mind’. De crisis is het resultaat van onze waarneming.
Wat we individueel in ons bewustzijn toelaten, ‘programmeert’ ons onderbewustzijn en manifesteert zich uiteindelijk. Wat je gelooft, wordt werkelijkheid voor jezelf en een complex van geloofsystemen, waar de crisis uit bestaat, komt ook als zodanig tot uiting.
Wat er collectief in het onderbewuste van de mensheid is opgeslagen, mag misschien onzichtbaar lijken, het is wat zich manifesteert, zichtbaar in onze wereld.
Andersom wat zich laat zien in de wereld is een afspiegeling van ons onderbewuste en onze state of mind als collectief. Dit alles volgens de wetten van manifestatie, oorzaak en effect.
Wat zich voor ieder persoonlijk als fysiek manifesteert, als gevolg van eigen gedachten en overtuigingen wordt eveneens direct fysiek en voor ieder individueel zichtbaar, als de staat van het fysieke lichaam, de staat van gezondheid en houding. Het is allemaal onderling verbonden. Alles staat in relatie tot elkaar.
Dit geeft aan het belang van (zowel collectief als individueel) de ontwikkeling van ons bewustzijn, van onze gedachten, ons doen en laten en dat wat we uitspreken. Hier precies ligt de basis voor elke verandering en heling.
Als we dit principe begrijpen hebben we de sleutel tot waar te beginnen als we een ‘probleem’ als de crisis willen oplossen.
Verandering of heling bewust volgens dit principe is overal toepasbaar en werkt altijd.
Dit gezegd, brengt ons tot de vraag waar kunnen we dit toepassen? Waar gaan we beginnen?
Zelfinitiatie en zelforganisatie
Een ander principe is dat van zelforganiserende systemen.
In de Wikipedia wordt dit begrip zelforganisatie als volgt beschreven;
Zelforganisatie is het proces waarbij in een chaotisch systeem spontaan structuren ontstaan. Bij elk chaotisch systeem waar een kracht aan toegevoegd wordt, bijvoorbeeld straling van licht of geluid, ontstaat er in grotere of kleinere mate een zelforganisatie. Deze structuren kunnen een steeds complexere vorm aannemen. Het ontstaan van structuren op kwantum-, atomair- en moleculair niveau wordt mogelijk gemaakt door de werking van de natuurwetten… – en veel van de zelforganisatie in de natuur hangt samen met de harmonische reeks en gulden snede.
Zelforganisatie is wat we terugzien in het grote geheel van dingen en dingen die gebeuren om ons heen.
Het leven is zelforganiserend, onze maatschappij is een zelforganiserend systeem, althans dat is wel de bedoeling, de economie en een onderneming zijn voorbeelden van zelforganiserende systemen.
Het leven is perfect. Alles wat gebeurt manifesteert zich op een manier die zelforganiserend is. De wijze waarop dit gebeurt is op zichzelf perfect organiserend. Het verloopt zoals het loopt, precies zoals het gecreëerd is.
De zelforganiserende aard van dingen is bedoelt, alleen wat er gebeurt op deze wijze hoeft dit niet altijd te zijn en waar het gecreëerd wordt weten we, namelijk in ons bewustzijn. Het resultaat van het gemanifesteerde mag ons dan misschien niet altijd bevallen, het gebeurt omdat we het precies zo gecreëerd hebben. Als we het willen veranderen rest ons niet anders dan verantwoording te nemen voor de oorzaak hiervan, de wijze waarop dingen lopen en te maken andere keuzes.
De wijze waarop elke evolutie plaats vindt, zoals de wijze waarop onze maatschappij evolueert, is zelforganiserend en de transitie die nu plaats vindt is zelfgeïnitieerd en zal ook zelfgeorganiseerd gaan verlopen. Dit is zoals het bedoelt is. Er is een kracht of licht dat ervoor gezorgd heeft dat deze zelfinitiatie plaats vindt.
Het enige wat we dan nog hoeven te doen is systemen die zelforganiserend zijn de gelegenheid geven zichzelf te organiseren. Dat klinkt logisch, maar veel van de systemen die we als mensheid hebben gecreëerd zijn dat niet.
Evolutionaire en contra-evolutionaire systemen
Een zelforganiserend systeem is een evolutionair systeem en deze verloopt in een beweging omhoog. We kennen allemaal voorbeelden uit het verleden waarop delen van de mensheid controle wilde hebben over de evolutie en deze hang naar controle en macht is nog steeds aanwezig in de wereld.
Deze machtsinvloeden en controle maken dat evolutionair – contra-evolutionair wordt. Als een beweging die tegen – dat wat evolutie is – ingaat en ervoor zorgt dat er een omgekeerde voorstelling van zaken optreedt. Met een energie die in omgekeerde richting stroomt.
Deze omkeerde voorstelling van zaken, een omgekeerde waarneming zoals je het kunt noemen, is er door de eeuwen heen zodanig ingesleten dat deze door velen als normaal beschouwt wordt of als iets “dat niet anders is”. Dingen worden op grote schaal anders voorgesteld dan de meeste mensen doorgaans zien. En hoe kan het ook anders, als nagenoeg de meeste instituten in deze wereld, of het nu een overheidsinstituut is of privaat, het wetenschappelijk instituut, een religieuze instelling, onderwijs of media, ontstaan zijn vanuit dit contra-evolutionaire systeem.
Deze omgekeerde voorstelling van zaken hebben de paradigma’s gecreëerd waar we ons nu van los willen maken.
Waar we nu bewust van worden over wat die machtsinvloeden zijn en wat die contra-evolutionaire systemen zijn, is nog maar de tip van een ijsberg. Ons hele monetaire systeem bijvoorbeeld is contra-evolutionair en we beginnen nu de volledige impact van dit systeem op onze wereld te realiseren.
Contra-evolutionaire systemen zijn omlaag bewegend en destructief. Mensen die zich er onbewust van zijn, en er volledig in meegaan worden al gauw een slaaf van het systeem. DIT is het systeem van survival of the fittest.
Zij die zichzelf hebben weten te bevrijden en zich hebben weten los te maken van het systeem en hun leven onafhankelijk ervan kunnen leven, moge zich gezegend rekenen.
Het transformeren van de paradigma’s is nodig om de evolutie weer te herstellen en dit kunnen we doen door nieuwe initiatieven te creëren, die mogelijkheden bieden voor andere initiatieven om te ontstaan. Een voorbeeld zijn voor anderen dat de dingen ook anders kunnen, op basis van nieuwe paradigma’s.
Bij een transitie van een systeem van schaarste naar een van overvloed bijvoorbeeld.
Als we een wereld willen creëren vrij van de negatieve elementen van het ‘oude systeem’, is er eigenlijk maar één mogelijkheid en deze te realiseren van een vanúit het nieuwe paradigma of visie. Geen updates van het oude. Het blijven volgen van gebaande paden en het doorborduren op een systeem dat bewezen heeft te falen in allerlei opzichten is geen optie.
Dat betekent dat we in geen geval meer verder kunnen met het maken van slechts marginale aanpassingen en om vervolgens verder te willen gaan in onze dagelijkse gang van zaken. Dit is zelfs onacceptabel, gezien de grote uitdagingen waar we voor staan, als het gaat om bijvoorbeeld ons milieu. Hiermee gaan we het niet redden.
Wat de crisis betreft en ook wat milieu- en energievraagstukken betreft, lijkt dit besef niet helemaal doorgedrongen. Maar eigenlijk geld het voor het hele maatschappelijke systeem. En dus wordt er iets anders gevraagd – en die vraag wordt eigenlijk gesteld aan iedereen. Wat ga jij er aan doen? Het is ieders verantwoordelijkheid geworden. Wat het ook al was. Dat wat jij kunt bijdragen vanuit dat wat jij bent en al jouw kwaliteiten, is precies dat wat nodig is in deze wereld! Nodig om deze hele nieuwe ontwikkeling op gang te brengen. Zo simpel is het eigenlijk.
Jou unieke bijdrage, in welke vorm dan ook, is nodig en zelfs essentieel om deze transitie mogelijk te maken.
Dit is één deel van het begrip om tot een nieuwe visie te komen.
Alle problemen in de wereld zijn in de kern terug te voeren tot een ontkenning van jezelf en het leven.
Jouw uniciteit, jouw unieke kwaliteiten, talenten, gaven, behoren tot jezelf. Door deze in de wereld te brengen, komt er aandacht voor en zal er een aanpassing plaatsvinden in de wereld die op zelfgeorganiseerde wijze tot stand komt, ongeacht het systeem dat er is.
De crisis, het gevolg van een ontkenning
De crisis is het gevolg van deze ontkenning ofwel het gevolg van het geloof in bestaande paradigma’s.
Een ander bewustzijn is van de nieuwe wereld en vormt de basis voor de transitie ervan. Het verschil is slechts te kiezen voor dit nieuwe bewustzijn en wel in alles. .
Om dit zelf te realiseren is het nodig los te laten van dat wat onwerkelijk is. Namelijk het geloof in de paradigma’s die we gecreëerd hebben. Het creëren een leven zoals het bedoelt is om te zijn en het doen van dingen zoals ze bedoelt zijn te doen.
Een werkelijkheid die we zien – een einde van een crisis – als we ons los hebben gemaakt van oude opvattingen en dogma’s en weigeren door te borduren op het oude, waarbij we dit ook nog eens zien als vernieuwing.
© EarthMission, door Willem Kneepkens